سلام

شهر از فخرالدين عراقي شاعر قرن هفتم هجريه. اينم كاملش:

شادکن جان من که غمگين است
رحم کن بر دلم که مسکين است
روز اول که ديدمش گفتم
آنکه روزم سيه کند اين است
روي بنماي تا نظاره کنم
کآرزوي من از جهان اين است
دل بيچاره را به وصل دمي
شادمان کن که بي تو غمگين است
بي رخت دين من همه کفر است
با رخت کفر من همه دين است
گه گهي ياد کن به دشنامم
سخن تلخ از تو شيرين است
دل به تو دادم و ندانستم
که تورا کبر و ناز چندين است
کينه بگذار و دلنوازي کن
که عراقي نه در خور کين است

موفق باشي